Η Ζωή Ανδρικοπούλου στο «Τα μάθατε τα νέα;».

 Η δημοσιογραφική ομάδα της εφημερίδας μας συναντά μια πρωταθλήτρια!

Γράφουν οι Βενετία Δασκαλάκη και η Αγγελική-Δανάη Λίτσα

Η ζωή της 

Η Ζωή Ανδρικοπούλου γεννήθηκε στην Βουδαπέστη και ήρθε στην Ελλάδα στην ηλικία των 5 ετών. Η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στα Καμμένα Βούρλα. Από μικρή είχε κλίση στον αθλητισμό. Έκανε ρυθμική, τέννις και πολλά άλλα αθλήματα, μέχρι την στιγμή που ανακάλυψε τον στίβο, τον οποίο και λάτρεψε με όλη της την ψυχή. Όπως μας είπε και η ίδια, το ταλέντο της διακρίθηκε από τους καθηγητές της στα σχολικά πρωταθλήματα, οι οποίοι και την ώθησαν τελικά  στον πρωταθλητισμό του στίβου. 

Είναι αθλήτρια των 1500 μέτρων και των 3000 μέτρων με φυσικά εμπόδια, και, όπως η ίδια έχει δηλώσει, η μεγαλύτερη της επιθυμία είναι να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες. 

Έχει περάσει μεγάλες στιγμές πίεσης στην ζωή της, όμως η θέληση της να πετύχει την έκανε να συνεχίσει και να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια που συνάντησε στο δρόμο της. Η ζωή της, τόσο μεταφορικά, όσο και κυριολεκτικά, είναι ένας αγώνας δρόμου με ανταγωνιστές τον εαυτό της και το χρονόμετρο. 

Η Ζωή Ανδρικοπούλου με χαμόγελο και καλοσύνη ήταν πρόθυμη να απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα μας.Έτσι η δημοσιογραφική μας ομάδα άδραξε την ευκαιρία και μάθαμε περισσότερες πληροφορίες για την πρωταθλήτρια.

 Συνέντευξη 

Πώς θα περιγράφατε την εμπειρία σας στον αθλητισμό μέχρι τώρα ;

Τα συναισθήματα μου είναι ανάμεικτα . Κάθε μου νίκη την αντιμετωπίζω με τόση χαρά! Νιώθω ευγνωμοσύνη που τα κατάφερα . Αισθάνομαι αειφορία που πέτυχα τον στόχο μου. Νιώθω μια τεράστια ηθική ικανοποίηση. Από την άλλη πλευρά, σε κάθε μου ήττα, αρχικά κυριαρχεί η λύπη, η απογοήτευση. Όμως προσπαθώ να δω την κάθε μου ήττα σαν μια ώθηση για να προσπαθήσω περισσότερο την επόμενη φορά και να τα καταφέρω.

Πώς αντιμετωπίζατε στην παιδικά σας ηλικία τις διαφορές που είχε η ζωή σας σε σχέση με τα άλλα παιδιά;

Στο σχολείο ένιωθα διαφορετική σε σχέση με τους συμμαθητές μου, όπως και εκείνοι με έβλεπαν διαφορετικά, λόγω των διαφορετικών διατροφικών μου επιλογών, και της αποχής μου από την κοινωνική ζωή - ψυχαγωγία, καθώς έδινα προτεραιότητα στις προπονήσεις και την αθλητική εξέλιξή μου. Η διαφορετικότητα μου, πάντα μου άρεσε.

Ποια είναι η καλύτερη ανάμνηση που έχετε από τον αθλητισμό;

Η καλύτερη στιγμή που έχω βιώσει ήταν όταν βγήκα δεύτερη στον ημιμαραθώνιο στη Σαγκάη το 2017. Ήταν τρομερή εμπειρία. Δεν είχα ποτέ ξανά επισκεφτεί την Κίνα. Έμεινα μία εβδομάδα και ήρθα σε επαφή με έναν διαφορετικό πολιτισμό και κουλτούρα.

Τα αναβολικά είναι ένα θέμα που απασχολεί πολύ τον τελευταίο καιρό τον αθλητισμό, τι έχετε να πείτε εσείς ;

Στον αθλητισμό αυτό το πρόβλημα πάντα υπήρχε. Είμαι κατά της χρήσης αναβολικών. Είναι η φιλοσοφία μου έτσι. Θέλω να πιστεύω ότι η WUANDA και το ΕΣΚΑΝ συμβάλλουν στην καταπολέμηση του φαινομένου.

  

  Η ομάδα των ρεπόρτερς και η Ζωή Ανδρικοπούλου